Zapraszamy na spotkanie z dr. hab. Tomaszem Olchanowskim, autorem książki „Zmierzch mądrości”. Wydarzenie, organizowane w ramach cyklu „Czas na kulturę”, odbędzie się 1 grudnia 2022 r. (czwartek) o godzinie 17.00, na Wydziale Nauk o Edukacji przy ul. Świerkowej 20. W programie miniwykład oraz dyskusja.
Książka „Zmierzch mądrości” ukazała się w 2021 r. nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu w Białymstoku. Oto co w swojej recenzji o publikacji napisał prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta (Uniwersytet SWPS): „Książka Tomasza Olchanowskiego jest bardzo oryginalnym manifestem zaangażowanego humanisty, któremu nie są obojętne sprawy tego świata. Napisana dynamicznie, z dyskretnie zaznaczonymi osobistymi uwagami, stwarza okazję do poznawczej wędrówki po świecie idei wprawdzie utraconych, ale wartych przypomnienia, jeśli chcemy widzieć siebie nie tylko jako wydajne organizmy biologiczne, lecz także jako skomplikowane maszynerie psychiczne. Mam pewność, że książka spotka się z należnym odzewem i wywoła dyskusję, jako że jest odważna, bezkompromisowa, a przy tym wiarygodna poznawczo. Tomasz Olchanowski jawi się jako autor przekraczający granice poszczególnych dyscyplin wiedzy, nie chce wprawdzie być mędrcem, ale podpowiada tropy, gdzie mądrości szukać, a gdzie na pewno jej nie odnajdziemy.”
Dr hab. Tomasz Olchanowski jest pedagogiem i kulturoznawcą, pracuje Instytucie Studiów Kulturowych UwB (Zakład Antropologii Kultury). Jest zastępcą redaktora naczelnego półrocznika „Albo albo. Problemy Psychologii i Kultury”, a także członkiem Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego.
Jego zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia związane z psychologią głębi i antropologią kultury (destrukcyjne i twórcze tendencje w ludzkiej psychice, źródła kultury i problematyka przemiany duchowej, relacje mistrz – uczeń, ewolucja psychiczna człowieka, interpretacja wytworów wyobraźni, procesy nieświadome w życiu jednostek i społeczeństw, refleksja filozoficzna nad naukami humanistycznymi i społecznymi). W swej działalności naukowej i w życiu osobistym odnajduje również inspiracje w technikach pracy nad ciałem i świadomością, które powstały w tradycji niektórych szkół buddyjskich, neoplatonizmu, stoicyzmu, epikureizmu i mistyki chrześcijańskiej.
Jest autorem książek: „Jungowska interpretacja ojca w prozie Brunona Schulza” (2001), „Psychologia pychy” (2003), „Duchowość i narcyzm” (2006), „Wola i opętanie” (2008), „Pedagogika a paradygmat nieświadomości” (2013), „Kultura manii” (2016), „Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej” (2019). Opublikował też ponad 80 artykułów naukowych i liczne utwory prozatorskie, m.in. tomik prozy poetyckiej „Księżyc zgrzyta zębami” (1993).
