dr hab. Alicja Kisielewska, prof. UwB

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

IMG 3082 02aaa

 

Jest absolwentką kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim. Doktorat uzyskała na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego a habilitację na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Pracuje na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku (wcześniej Filia Uniwersytetu Warszawskiego) od października 1985 roku. Od lutego 2018 roku dyrektor Międzywydziałowego Instytutu Kulturoznawstwa i Sztuki. W latach 2011- do lutego 2018 pełnomocnik Dziekana Wydziału Filologicznego ds. kulturoznawstwa i przewodnicząca Rady Naukowo-Programowej kulturoznawstwa. Od 2010 kierownik Zakładu Wiedzy o Kulturze, który w 2017 roku zmienił nazwę na Zakład Studiów nad Kulturą i Mediami. W latach 2009-2013 pełniła funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, a od 2013 jest członkiem Zarządu Głównego PTK, a także prezesem Oddziału Białostockiego. Przewodnicząca Okręgowego Komitetu Olimpiady Wiedzy o Mediach. Członkini Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami i Association for Slavic, East European, and Eurasian Studies.

Nauczyciel akademicki  z dużym doświadczeniem: wypromowała około 100 magistrów i 1 doktora.

Brała udział w międzynarodowym projekcie badawczym:

National Mythologies in Central European TV Series. British Academy: Small Research Grants - SG 2010-11; 15 months (04.2012 – 06.2013).

Kulturoznawca, filmoznawca, medioznawca. Prowadzi badania z zakresu kultury audiowizualnej, antropologii telewizji, komunikacji kulturowej, antropologii kultury. Szczególnie interesuje ją semiotyka przekazów medialnych, zwłaszcza seriali telewizyjnych.

Wybrane publikacje:

Książki autorskie: Polskie tele-sagi – mitologie rodzinności, Rabid, Kraków 2009;  Film w twórczości Andrzeja Struga, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 1998.

Książki zbiorowe (współautorka i redaktorka): Między powtórzeniem a innowacją. Seryjność w kulturze, red. A. Kisielewska, Kraków 2004; Bohater, idol, osobowość medialna, red. A. Kisielewska, Białystok 2004; Filmowe czytanie kultury, red. A. Kisielewska, Białystok 2007; Na stykach kultur i mediów. Między prowincjonalizmem a kosmopolityzmem , red. A. Kisielewska, Białystok 2014;, Mity, legendy i historie, red. A. Kisielewska, A. Kisielewski, Białystok 2016; Glamour – magia czy mistyfikacja? Dawny urok w nowym wymiarze, red. A. Kisielewska, M. Kostaszuk-Romanowska, A. B. Strawińska, Białystok 2016; Przyszłość kultury. Od diagnozy do prognozy, red. A. Kisielewska, A. Kisielewski, M. Kostaszuk-Romanowska, Białystok 2017. 

Jest miłośniczką dobrych polskich filmów i seriali. Prywatnie interesuje się podróżami, zwłaszcza takimi, które pozwalają poznać interesujących ludzi.  

Wybrane publikacje pracowników Instytutu Studiów Kulturowych

 

Monika Kostaszuk-RomanowskaKostaszuk Romanowska K
Współczesny polityczny teatr romantyczny. Realizacje, dyskusje, kontrowersje.

 

Książka Moniki Kostaszuk-Romanowskiej zapowiada się jako ważne wydarzenie we współczesnej refleksji nie tylko nad teatrem, ale i nad rodzimą kulturą, której istotną część stanowi „paradygmat romantyczny”. Waga tej publikacji wynika nie tylko z oczywistych kompetencji, wiedzy i talentów (także pisarskich) Autorki, ale też z odwagi, z jaką w monografii naukowej wkracza na pole minowe współczesnych zjawisk teatralnych, oraz z wyrazistości tez, które formułuje. Podejrzewam, że wiele badaczek nie odważyłoby się na związane z tym ryzyko, wycofując się w obszary bezpieczniejsze, albo też ograniczając do teatrograficznych wyliczeń i ostrożnych wypisów z recenzji. Pani Kostaszuk-Romanowska tymczasem tworzy mocną, autorską analizę i interpretację zjawisk, które miały miejsce w tyle co zakończonej dekadzie. Nie czekając, aż temat się „ucukruje” i „uleży”, podejmuje próbę rzetelnej, naukowej analizy mającej dowieść mocno i klarownie sformułowanych, ważnych tez dotyczących teatru i życia społecznego w Polsce lat 2010–2020. (…) Lektura jej książki jest jak wędrówka za przewodniczką, która wie, gdzie i dlaczego idzie, i jest świetnie przygotowana, by pokazać interesujące ją obiekty z przyjętej perspektywy.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kosińskiego (UJ)

Monika Kostaszuk-Romanowskadeziluzja monika
Deziluzja w dramcie. Rozważania teoretyków i praktyki dramaturgiczne Juliusza Słowackiego

 

Książka dr Moniki Kostaszuk-Romanowskiej odznacza się rzadko spotykaną precyzyjnością przemyśleń, wyłożonych przejrzyście i elegancko. Autorka wykorzystała w niej swoje szerokie i niezbyt często łączące się kompetencje: teoretyka literatury, teatrologa, znawcy romantyzmu i twórczości Słowackiego, dodając do nich zmysł krytyczny, umiejętność syntezy i subtelność analiz. Problematykę rozprawy na pierwszy rzut oka można umieścić w od dawna eksplorowanym kręgu rozważań o teatralnej formie polskiego dramatu romantycznego, nad którym – zwłaszcza nad arcydziełami trójcy wieszczów – zaciążyło „fatum niesceniczności”. Jednakże w książce o deziluzji Autorce udało się ustanowić własne pole badawcze – w dramatach romantycznych dostrzegła swoistą, nową formę, ukształtowaną przez, jak określa to trafnie we wstępie, „przymusową swobodę twórczą” – teatralność i zarazem świadomość braku dostępu do sceny. W przypadku Słowackiego dr Kostaszuk-Romanowska wychwyciła zjawisko swoistej gry poety z teatralizacją, wzięcie jej w „autotekstowy nawias”, zamierzając prześledzić, jak „rezygnacja z kreowania w dziele złudzenia prawdziwości paradoksalnie zbliża dzieło do prawdy”, szczególnej „prawdy aktu tworzenia, statusu twórcy”, jego światoobrazu i poglądów na sztukę. Taka autotematyczna, a zarazem radykalnie przewartościowująca mity perspektywa, zbliża dzieło Słowackiego do debat dwudziestowiecznej awangardy. (Z Recenzji dr hab. Elżbiety Kiślak, prof. IBL PAN)

Karolina WierelWierel Publikacja1
Księga w nie-ludzkim świecie. Motyw Księgi w postapokaliptycznych przekazach literackich 
i filmowych przełomu XX i XXI wieku

(…) osią książki, głównym wektorem zawartych w niej rozważań i analiz, jest motyw Księgi, różne formy jego obecności, w różnych postaciach, w utworach badanego nurtu. Śledząc ten watek autorka przekonująco dowodzi zaskakującej żywotności motywu, który w świecie nowych mediów mógłby wydawać się anachroniczny, tymczasem okazuje się zwornikiem wielu ważnych treści „wyobraźni postapokaliptycznej”, wehikułem zdolnym do przenoszenia do świata „po końcu” tradycyjnych struktur poznania i otwartym na takie ich przekształcenia, by odpowiadały na wyzwania radykalnie nowych doświadczeń (…).
(Z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Godlewskiego Instytut Kultury Polskiej, UW)

 

Olchanowski Publikacja1

Tomasz Olchanowski
Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej
Termin antropologii politeistycznej zrodził się oczywiście wraz z lekturą pism Hillmana, jak też dzięki wizjom greckich filozofów przedsokratejskich, wizjom Platona, neoplatoników, także tych, których zwiemy neoplatonikami renesansowymi. Antropologia politeistyczna więcej zawdzięcza wielkiej literaturze niż poglądom skostniałych akademików. Scala to, co zostało rozdzielone, jednocześnie zostawiając temu, co scala, autonomię. Scala filozofię z psychologią, pedagogikę z kulturoznawstwem czy twórczość artystyczną z socjologią. Pedagog czy psycholog nie może być tylko i wyłącznie człowiekiem nauki, obojętnie czy teoretykiem, czy praktykiem, lecz również powinien każdego dnia odkrywać w sobie duszę artysty. Inaczej skostnieje, a wtedy nieustannie powtarzać będzie te same błędy, które przed nim popełnili inni.

 

  • KULTURA I SZTUKA U PROGU XXI WIEKU
  • INTERMEDIALNOŚĆ W KULTURZE KOŃCA XX WIEKU
  • Słowo w kulturze mediów
  • Przyszłość języka
  • Między powtórzeniem
  • Przyszłość tradycji
  • dr Karolina Wierel
  • ARTYSTÓW GRY Z KULTURĄ
  • NA STYKACH KULTUR I MEDIÓW
  • Sztuka i nie-sztuka
  • SPEKTAKLE ZMYSŁÓW
  • Mity, legendy i historia
  • ESTETYKA ROCKA
  • Film w twórczości Struga
  • KULTURY TRADYCYJNE A KULTURA GLOBALNA
  • DESIGN
  • PRYMITYWIZM W SZTUCE AWANGARDY
  • FILMOWY ŚWIAT PEDRA ALMODOVARA
  • HISTORIE WYDOBYTE Z CIENIA
  • FILMOWE CZYTANIE KULTURY
  • POLSKIE TELE-SAGI
  • DYSKURSY O PŁCI I RODZINIE W POLSKICH TELESAGACH
  • METAFIZYKA I ETYKA SAMUELA CLARKE'A
  • BOHATER IDOL OSOBOWŚĆ MEDIALNA
  • DEUS EXPLICATUS
  • OBRAZ MĘŻCZYZNY W POLSKICH MEDIACH