Uwaga I rok I stopnia kulturoznawstwa. W dniach 13.06.2022 r. od godz. 8.00 do 14.06.2022 r. do godz. 10.00 odbędą się zapisy na Warsztaty: dziennikarskie, teatralne, filmowe, fotograficzne, etnograficzne (do wyboru jeden z pośród dwóch proponowanych) w roku akademickim 2022/2023 w semestrze letnim. Prosimy o zapisanie się. Lista warsztatów wraz z opisem dostępna na stronie kulturoznawstwa.

 

 

WARSZTATY DO WYBORU:

ZAPISY NA WARSZTATY ODBYWAJĄ SIĘ PRZEZ SYSTEM USOS W DNIACH: 13.06.2022 r. od godz. 8.00 do 14.06.2022 r. do godz. 10.00.

 

Do wyboru jeden warsztat spośród dwóch proponowanych:

 

 

Warsztaty fotograficzne

  1. Mgr Kamil Śleszyński

Podlasie to obszar niezwykle ciekawy dla badacza kultury tradycyjnej, zwłaszcza ze względu na wielokulturowość. Specyfika kulturowa tworzyła się na przeciągu stuleci pod wpływem oddziaływania wielu nacji i religii. Czynniki te ukształtowały bogate dziedzictwo kultury tradycyjnej, materialnej i duchowej, nacechowane archaizmami, widocznymi zwłaszcza w roku obrzędowym, folklorze muzycznym. W kalendarzu ludowym zachowały się liczne pozostałości pounickie oraz elementy charakterystyczne dla obszaru pogranicza. Pierwsze, terenowe badania etnograficzne na Podlasiu prowadzone były w XIX wieku. Pracowali tu między innymi Zygmunt Gloger, Józef Jaroszewicz, Celestyn Breń, Michał Fedorowski. Ekspedycje naukowe podjęto dopiero w drugiej połowie ubiegłego stulecia i dotyczyły głównie miejscowych gwar. W XX i na początku XXI wieku badania etnograficzne  prowadziły tu poszczególne osoby, zarówno profesjonaliści jak i amatorzy, część zebranego materiału została opublikowana. Na Podlasiu wyjątkowo długo utrzymywała się kultura tradycyjna, będąca wynikiem zacofania gospodarczego i gospodarki naturalnej. Proces jej zaniku rozpoczął się w latach 60. XX wieku. Negatywny wpływ na jej zachowanie wywarło zjawisko wyludniania się wsi w pasie wschodnim regionu. Potencjalnych informatorów jest już coraz mniej, jednak badacz kultury tradycyjnej wciąż ma szansę poznać ją z relacji osób, którym dawne zwyczaje były codziennością. 


Warsztaty etnograficzne

  1. Mgr Małgorzata Charyton

Temat: Szeptuchy w ujęciu antropologii kulturowej

Szeptuchy należą dziś do symboli dziedzictwa niematerialnego Podlasia, jednak ich tradycyjne, tajemnicze i kontrowersyjne praktyki rodzą wiele pytań, np. o źródła mocy czy zakres działań. Ich odbiór społeczny cechuje ambiwalencja.

Te warsztaty etnograficzne będą rodzajem niepowtarzalnego doświadczenia, okazją do zaspokojenia ciekawości oraz do współtworzenia klasycznych antropologicznych badań terenowych. Prześledzimy wszystkie etapy warsztatu etnograficznego – od dookreślenia problemu badawczego, przez dobór obszaru badań i badanej grupy (partnerów), sformułowanie pytań i hipotez badawczych, opracowanie narzędzi badawczych (kwestionariusze), aż po przeprowadzenie badań w terenie, ich analizę i interpretację oraz wnioski.

Jednocześnie wybrane studium przypadku pozwala na przećwiczenie tego, jak pracuje się z  klasycznymi kategoriami antropologicznymi, jak etniczność, opozycja swój-obcy, magia i symbolika ludowa, choroba ludowa, obrzędy przejścia, kapitał społeczny, role i struktury społeczne oraz relacje władzy.

Uczestnicy zyskają kompetencje w zakresie projektowania i realizacji badań etnograficznych oraz opracowania uzyskanych treści w ujęciu antropologii kulturowej.

 

WARSZTATY

 

 


OGŁOSZENIA STUDENCKIE

 

 

STUDIA I STOPNIA
 

     STUDIA II STOPNIA

 

 T2

MEDIA
I KOMUNIKOWANIE

      

T3

REKLAMA
I PUBLIC RELATIONS

                
      

T4

KOMUNIKOWANIE
W MEDIACH CYFROWYCH

 
          

T6

FILMOZNAWSTWO-
MEDIOZNAWSTWO

 

           

KRYTYKA SZTUKI

 

Instytut Studiów Kulturowych posiada w ofercie pięć specjalności - dwie na studiach I stopnia i trzy na studiach II stopnia. Specjalności umożliwiają zdobycie fachowej wiedzy i umiejętności charakterystycznych dla danej dziedziny (tworzenie efektywnych kampanii reklamowych, praca nad warsztatem fotograficzno-filmowym, tworzenie treści w mediach cyfrowych, poznawanie dziedzictwa kulturowego regionu). Jednakże te same specjalności przenikają się w wielu aspekatch i nawzajem uzupełniają. Zachecamy do zapoznania się z ofertą studiów I i II stopnia na kulturoznawstwie

 

 

 

Wybrane publikacje pracowników Instytutu Studiów Kulturowych

 


Monika Kostaszuk-RomanowskaKostaszuk Romanowska K
Współczesny polityczny teatr romantyczny. Realizacje, dyskusje, kontrowersje.

 

Książka Moniki Kostaszuk-Romanowskiej zapowiada się jako ważne wydarzenie we współczesnej refleksji nie tylko nad teatrem, ale i nad rodzimą kulturą, której istotną część stanowi „paradygmat romantyczny”. Waga tej publikacji wynika nie tylko z oczywistych kompetencji, wiedzy i talentów (także pisarskich) Autorki, ale też z odwagi, z jaką w monografii naukowej wkracza na pole minowe współczesnych zjawisk teatralnych, oraz z wyrazistości tez, które formułuje. Podejrzewam, że wiele badaczek nie odważyłoby się na związane z tym ryzyko, wycofując się w obszary bezpieczniejsze, albo też ograniczając do teatrograficznych wyliczeń i ostrożnych wypisów z recenzji. Pani Kostaszuk-Romanowska tymczasem tworzy mocną, autorską analizę i interpretację zjawisk, które miały miejsce w tyle co zakończonej dekadzie. Nie czekając, aż temat się „ucukruje” i „uleży”, podejmuje próbę rzetelnej, naukowej analizy mającej dowieść mocno i klarownie sformułowanych, ważnych tez dotyczących teatru i życia społecznego w Polsce lat 2010–2020. (…) Lektura jej książki jest jak wędrówka za przewodniczką, która wie, gdzie i dlaczego idzie, i jest świetnie przygotowana, by pokazać interesujące ją obiekty z przyjętej perspektywy.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kosińskiego (UJ)

Monika Kostaszuk-Romanowskadeziluzja monika
Deziluzja w dramcie. Rozważania teoretyków i praktyki dramaturgiczne Juliusza Słowackiego

 

Książka dr Moniki Kostaszuk-Romanowskiej odznacza się rzadko spotykaną precyzyjnością przemyśleń, wyłożonych przejrzyście i elegancko. Autorka wykorzystała w niej swoje szerokie i niezbyt często łączące się kompetencje: teoretyka literatury, teatrologa, znawcy romantyzmu i twórczości Słowackiego, dodając do nich zmysł krytyczny, umiejętność syntezy i subtelność analiz. Problematykę rozprawy na pierwszy rzut oka można umieścić w od dawna eksplorowanym kręgu rozważań o teatralnej formie polskiego dramatu romantycznego, nad którym – zwłaszcza nad arcydziełami trójcy wieszczów – zaciążyło „fatum niesceniczności”. Jednakże w książce o deziluzji Autorce udało się ustanowić własne pole badawcze – w dramatach romantycznych dostrzegła swoistą, nową formę, ukształtowaną przez, jak określa to trafnie we wstępie, „przymusową swobodę twórczą” – teatralność i zarazem świadomość braku dostępu do sceny. W przypadku Słowackiego dr Kostaszuk-Romanowska wychwyciła zjawisko swoistej gry poety z teatralizacją, wzięcie jej w „autotekstowy nawias”, zamierzając prześledzić, jak „rezygnacja z kreowania w dziele złudzenia prawdziwości paradoksalnie zbliża dzieło do prawdy”, szczególnej „prawdy aktu tworzenia, statusu twórcy”, jego światoobrazu i poglądów na sztukę. Taka autotematyczna, a zarazem radykalnie przewartościowująca mity perspektywa, zbliża dzieło Słowackiego do debat dwudziestowiecznej awangardy. (Z Recenzji dr hab. Elżbiety Kiślak, prof. IBL PAN)


Karolina WierelWierel Publikacja1
Księga w nie-ludzkim świecie. Motyw Księgi w postapokaliptycznych przekazach literackich 
i filmowych przełomu XX i XXI wieku

(…) osią książki, głównym wektorem zawartych w niej rozważań i analiz, jest motyw Księgi, różne formy jego obecności, w różnych postaciach, w utworach badanego nurtu. Śledząc ten watek autorka przekonująco dowodzi zaskakującej żywotności motywu, który w świecie nowych mediów mógłby wydawać się anachroniczny, tymczasem okazuje się zwornikiem wielu ważnych treści „wyobraźni postapokaliptycznej”, wehikułem zdolnym do przenoszenia do świata „po końcu” tradycyjnych struktur poznania i otwartym na takie ich przekształcenia, by odpowiadały na wyzwania radykalnie nowych doświadczeń (…).
(Z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Godlewskiego Instytut Kultury Polskiej, UW)

 


Olchanowski Publikacja1

Tomasz Olchanowski
Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej
Termin antropologii politeistycznej zrodził się oczywiście wraz z lekturą pism Hillmana, jak też dzięki wizjom greckich filozofów przedsokratejskich, wizjom Platona, neoplatoników, także tych, których zwiemy neoplatonikami renesansowymi. Antropologia politeistyczna więcej zawdzięcza wielkiej literaturze niż poglądom skostniałych akademików. Scala to, co zostało rozdzielone, jednocześnie zostawiając temu, co scala, autonomię. Scala filozofię z psychologią, pedagogikę z kulturoznawstwem czy twórczość artystyczną z socjologią. Pedagog czy psycholog nie może być tylko i wyłącznie człowiekiem nauki, obojętnie czy teoretykiem, czy praktykiem, lecz również powinien każdego dnia odkrywać w sobie duszę artysty. Inaczej skostnieje, a wtedy nieustannie powtarzać będzie te same błędy, które przed nim popełnili inni.


 

  • KULTURA I SZTUKA U PROGU XXI WIEKU
  • INTERMEDIALNOŚĆ W KULTURZE KOŃCA XX WIEKU
  • Słowo w kulturze mediów
  • Przyszłość języka
  • Między powtórzeniem
  • Przyszłość tradycji
  • dr Karolina Wierel
  • ARTYSTÓW GRY Z KULTURĄ
  • NA STYKACH KULTUR I MEDIÓW
  • Sztuka i nie-sztuka
  • SPEKTAKLE ZMYSŁÓW
  • Mity, legendy i historia
  • ESTETYKA ROCKA
  • Film w twórczości Struga
  • KULTURY TRADYCYJNE A KULTURA GLOBALNA
  • DESIGN
  • PRYMITYWIZM W SZTUCE AWANGARDY
  • FILMOWY ŚWIAT PEDRA ALMODOVARA
  • HISTORIE WYDOBYTE Z CIENIA
  • FILMOWE CZYTANIE KULTURY
  • POLSKIE TELE-SAGI
  • DYSKURSY O PŁCI I RODZINIE W POLSKICH TELESAGACH
  • METAFIZYKA I ETYKA SAMUELA CLARKE'A
  • BOHATER IDOL OSOBOWŚĆ MEDIALNA
  • DEUS EXPLICATUS
  • OBRAZ MĘŻCZYZNY W POLSKICH MEDIACH