cenzura

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie | Akademia Ignatianum w Krakowie | Uniwersytet w Białymstoku

serdecznie zapraszają na ogólnopolską konferencję z cyklu Konferencje Studentów i Studentek Kulturoznawstwa pt.Tabu, zakaz, dyscyplina, cenzura w kulturze współczesnej, 14 października 2016 r.

Celem przyświecającym kolejnej konferencji z cyklu KSiSK będzie próba odnalezienia odpowiedzi na jedno z bardziej palących pytań związanych ze współczesną popkulturą oraz kulturą masową: czy we współczesnym świecie wciąż występują mechanizmy tabuizacji? Jeśli tak, to jaka łączy je relacja z zakazem, dyscypliną i cenzurą? Jak zmienia się charakter prymarnych zakazów w kulturze współczesnej? Jeśli nie, to jakie pojęcia i inne procedury zastąpiły klasyczne tabu, rozumiane jako podstawowy i definitywny zakaz kulturowy? Czy istnieją sposoby jego obejścia, co wskazywałoby na to, że tabu istnieje? A może społeczne (językowe, retoryczne, instytucjonalne) i szerzej – kulturowe ramy tabuizacji i kultury zakazu (takie jak uczestnictwo, indywidualizm, medialność) są nieokreślone i płynne, przez co wpisują się w praktyki kulturowe, stanowiąc raz ich pragmatyczną część, innym zaś razem − indywidualną albo zbiorową negację zakazu/-ów?  

Czy dziś jeszcze problem komunikacyjnego kodu tabuizacji, związany z podstawowymi terminami językoznawczymi i semiotycznymi (takimi jak intencja, odbiorca, nadawca, kontekst, ale także w sensie formalnym interpretacja przekazu i reinterpretacja komunikacji), może stanowić punkt wyjścia dla zastanowienia się nad kwestiami przemian paradygmatu dotyczącego kwestii zakazu społecznego i kulturowego? W XXI wieku zmienia się on wraz z obecnością kultury popularnej oraz jej wpływami, natomiast wraz z ingerencją innych dyskursów (np. ekonomicznego, prawnego) przekształca w szeroko pojęte pole kultury, rozszerzając granice swego oddziaływania lub inicjując w łonie swoich praktyk procesy odwrotne: (auto)zanikania czy własnej nieobecności.

Organizatorzy wraz z prelegentami chcieliby naszkicować mapę przemian/rekonstrukcji zakazu kulturowego,  który jednak wciąż odwołuje się do kontekstów aksjologicznych, mimo merytorycznego potencjału przemian współczesnego popkulturowego, a nawet kiczowatego, pozbawionego głębokiej refleksji świata rzeczy, ready mades – jako przemijających i chwilowych fabuł ponowoczesności czy też obecności innych dyskursów wydających się spychać i relatywizować klasyczne rozumienie podstawowych zakazów obecnych w kulturze. Na ich miejsce pojawiają się nowe, podobnie nietrwałe, jednorazowe, indywidualne mechanizmy, których związek z popkulturą jest strukturalny.

Do wygłoszenia referatów zapraszamy szczególnie studentów i doktorantów oraz młodszych pracowników naukowych.

Proponowane przykładowe zagadnienia:

– Rekonstrukcje pojęcia tabu kulturowego i procesu tabuizacji.
− Tabu – zakaz – norma, nakaz – opresja – różnice, dialog, redefinicje pojęć i dyskursów.
− Negacje a negocjacje – postawy uczestników „kultury zakazu”?
− Synchronia i diachronia tabu. Wielość czy inflacja zakazu kulturowego?  
− Językowe/komunikacyjne determinanty tabuizacji (retoryki i poetyki zakazu, uczestnicy praktyk czy orędownicy ich  zniesienia?).
− Społeczne i instytucjonalne konteksty zakazu/-ów.  
− Kulturowe zakazy i ich współczesne prefiguracje.
− Cenzura jako tabu – zróżnicowanie funkcji i wielość oddziaływań.
− Masowość wobec tabu – tabu w kulturze masowej.
− Tabu w kulturze uczestnictwa i kulturze mediów.
− Metaforyzacja/sloganowość zakazu kulturowego.
− Debata publiczna a zakaz społeczny – konformizm  i poprawność.
− Mechanizmy tabuizacji w społeczeństwach otwartych (tabuistyczne historie doktryn kulturowych).
− Tabu w nauce.

Opłata konferencyjna: 100 zł

Zgłoszenia, zawierające imię, nazwisko, stopień naukowy, tytuł wystąpienia oraz   abstrakt do 200 słów, należy nadsyłać  do 15 września 2016 roku na adres:

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Informację o przyjęciu referatu otrzymają Państwo do1 października 2016 roku.

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość wyboru zgłoszeń.

Komitet organizacyjny:

dr Marcin Jewdokimow (UKSW)
dr Aneta Kliszcz (AI w Krakowie)
dr Krzysztof Korotkich (UwB)
dr Paweł Kuciński (UKSW, sekretarz konferencji)
dr Brygida Pawłowska-Jądrzyk (UKSW)
dr Laura Polkowska (UKSW)
mgr Anelia Radomirova (UKSW)
dr Magdalena Złocka-Dąbrowska (UKSW)


OGŁOSZENIA STUDENCKIE

 

 

STUDIA I STOPNIA
 

     STUDIA II STOPNIA

 

 T2

MEDIA
I KOMUNIKOWANIE

      

T3

REKLAMA
I PUBLIC RELATIONS

                
      

T4

KOMUNIKOWANIE
W MEDIACH CYFROWYCH

 
          

T6

FILMOZNAWSTWO-
MEDIOZNAWSTWO

 

           

KRYTYKA SZTUKI

 

Instytut Studiów Kulturowych posiada w ofercie pięć specjalności - dwie na studiach I stopnia i trzy na studiach II stopnia. Specjalności umożliwiają zdobycie fachowej wiedzy i umiejętności charakterystycznych dla danej dziedziny (tworzenie efektywnych kampanii reklamowych, praca nad warsztatem fotograficzno-filmowym, tworzenie treści w mediach cyfrowych, poznawanie dziedzictwa kulturowego regionu). Jednakże te same specjalności przenikają się w wielu aspekatch i nawzajem uzupełniają. Zachecamy do zapoznania się z ofertą studiów I i II stopnia na kulturoznawstwie

 

 

 

Wybrane publikacje pracowników Instytutu Studiów Kulturowych

 


Monika Kostaszuk-RomanowskaKostaszuk Romanowska K
Współczesny polityczny teatr romantyczny. Realizacje, dyskusje, kontrowersje.

 

Książka Moniki Kostaszuk-Romanowskiej zapowiada się jako ważne wydarzenie we współczesnej refleksji nie tylko nad teatrem, ale i nad rodzimą kulturą, której istotną część stanowi „paradygmat romantyczny”. Waga tej publikacji wynika nie tylko z oczywistych kompetencji, wiedzy i talentów (także pisarskich) Autorki, ale też z odwagi, z jaką w monografii naukowej wkracza na pole minowe współczesnych zjawisk teatralnych, oraz z wyrazistości tez, które formułuje. Podejrzewam, że wiele badaczek nie odważyłoby się na związane z tym ryzyko, wycofując się w obszary bezpieczniejsze, albo też ograniczając do teatrograficznych wyliczeń i ostrożnych wypisów z recenzji. Pani Kostaszuk-Romanowska tymczasem tworzy mocną, autorską analizę i interpretację zjawisk, które miały miejsce w tyle co zakończonej dekadzie. Nie czekając, aż temat się „ucukruje” i „uleży”, podejmuje próbę rzetelnej, naukowej analizy mającej dowieść mocno i klarownie sformułowanych, ważnych tez dotyczących teatru i życia społecznego w Polsce lat 2010–2020. (…) Lektura jej książki jest jak wędrówka za przewodniczką, która wie, gdzie i dlaczego idzie, i jest świetnie przygotowana, by pokazać interesujące ją obiekty z przyjętej perspektywy.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kosińskiego (UJ)

Monika Kostaszuk-Romanowskadeziluzja monika
Deziluzja w dramcie. Rozważania teoretyków i praktyki dramaturgiczne Juliusza Słowackiego

 

Książka dr Moniki Kostaszuk-Romanowskiej odznacza się rzadko spotykaną precyzyjnością przemyśleń, wyłożonych przejrzyście i elegancko. Autorka wykorzystała w niej swoje szerokie i niezbyt często łączące się kompetencje: teoretyka literatury, teatrologa, znawcy romantyzmu i twórczości Słowackiego, dodając do nich zmysł krytyczny, umiejętność syntezy i subtelność analiz. Problematykę rozprawy na pierwszy rzut oka można umieścić w od dawna eksplorowanym kręgu rozważań o teatralnej formie polskiego dramatu romantycznego, nad którym – zwłaszcza nad arcydziełami trójcy wieszczów – zaciążyło „fatum niesceniczności”. Jednakże w książce o deziluzji Autorce udało się ustanowić własne pole badawcze – w dramatach romantycznych dostrzegła swoistą, nową formę, ukształtowaną przez, jak określa to trafnie we wstępie, „przymusową swobodę twórczą” – teatralność i zarazem świadomość braku dostępu do sceny. W przypadku Słowackiego dr Kostaszuk-Romanowska wychwyciła zjawisko swoistej gry poety z teatralizacją, wzięcie jej w „autotekstowy nawias”, zamierzając prześledzić, jak „rezygnacja z kreowania w dziele złudzenia prawdziwości paradoksalnie zbliża dzieło do prawdy”, szczególnej „prawdy aktu tworzenia, statusu twórcy”, jego światoobrazu i poglądów na sztukę. Taka autotematyczna, a zarazem radykalnie przewartościowująca mity perspektywa, zbliża dzieło Słowackiego do debat dwudziestowiecznej awangardy. (Z Recenzji dr hab. Elżbiety Kiślak, prof. IBL PAN)


Karolina WierelWierel Publikacja1
Księga w nie-ludzkim świecie. Motyw Księgi w postapokaliptycznych przekazach literackich 
i filmowych przełomu XX i XXI wieku

(…) osią książki, głównym wektorem zawartych w niej rozważań i analiz, jest motyw Księgi, różne formy jego obecności, w różnych postaciach, w utworach badanego nurtu. Śledząc ten watek autorka przekonująco dowodzi zaskakującej żywotności motywu, który w świecie nowych mediów mógłby wydawać się anachroniczny, tymczasem okazuje się zwornikiem wielu ważnych treści „wyobraźni postapokaliptycznej”, wehikułem zdolnym do przenoszenia do świata „po końcu” tradycyjnych struktur poznania i otwartym na takie ich przekształcenia, by odpowiadały na wyzwania radykalnie nowych doświadczeń (…).
(Z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Godlewskiego Instytut Kultury Polskiej, UW)

 


Olchanowski Publikacja1

Tomasz Olchanowski
Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej
Termin antropologii politeistycznej zrodził się oczywiście wraz z lekturą pism Hillmana, jak też dzięki wizjom greckich filozofów przedsokratejskich, wizjom Platona, neoplatoników, także tych, których zwiemy neoplatonikami renesansowymi. Antropologia politeistyczna więcej zawdzięcza wielkiej literaturze niż poglądom skostniałych akademików. Scala to, co zostało rozdzielone, jednocześnie zostawiając temu, co scala, autonomię. Scala filozofię z psychologią, pedagogikę z kulturoznawstwem czy twórczość artystyczną z socjologią. Pedagog czy psycholog nie może być tylko i wyłącznie człowiekiem nauki, obojętnie czy teoretykiem, czy praktykiem, lecz również powinien każdego dnia odkrywać w sobie duszę artysty. Inaczej skostnieje, a wtedy nieustannie powtarzać będzie te same błędy, które przed nim popełnili inni.


 

  • KULTURA I SZTUKA U PROGU XXI WIEKU
  • INTERMEDIALNOŚĆ W KULTURZE KOŃCA XX WIEKU
  • Słowo w kulturze mediów
  • Przyszłość języka
  • Między powtórzeniem
  • Przyszłość tradycji
  • dr Karolina Wierel
  • ARTYSTÓW GRY Z KULTURĄ
  • NA STYKACH KULTUR I MEDIÓW
  • Sztuka i nie-sztuka
  • SPEKTAKLE ZMYSŁÓW
  • Mity, legendy i historia
  • ESTETYKA ROCKA
  • Film w twórczości Struga
  • KULTURY TRADYCYJNE A KULTURA GLOBALNA
  • DESIGN
  • PRYMITYWIZM W SZTUCE AWANGARDY
  • FILMOWY ŚWIAT PEDRA ALMODOVARA
  • HISTORIE WYDOBYTE Z CIENIA
  • FILMOWE CZYTANIE KULTURY
  • POLSKIE TELE-SAGI
  • DYSKURSY O PŁCI I RODZINIE W POLSKICH TELESAGACH
  • METAFIZYKA I ETYKA SAMUELA CLARKE'A
  • BOHATER IDOL OSOBOWŚĆ MEDIALNA
  • DEUS EXPLICATUS
  • OBRAZ MĘŻCZYZNY W POLSKICH MEDIACH